Eibarko euskara hiztegia
adar
2.
iz.
(TE).
Rama,
rama de árbol.
Eguarbitzako paguan adarrak, ostiango arbola askon gerrixa baiño senduaguak. / Las ramas del haya de Eguarbitza, más gruesas que el tronco de otros ejemplares comunes. /
Arbola haren adarrak, beste askon gerrixa baiño senduauak ziran. / Las ramas de aquel árbol, eran más gruesas que el tronco de otros muchos. /
Adarrak eta abarrak ez dira bat: abarrak txikixak dira, jo aizkoriakin eta txiki-txiki-txiki egitten diranak, háretxek dira abarrak.
Ik.
madal.
adar joten.
(adarra joten).
esap.
(IL).
Tomando el pelo,
burlándose,
riéndose.
Ez eixozu kasurik egiñ, adar joten dabill eta.
Ik.
adarra jo.
adarra jo.
esap.
(TE).
Tomar el pelo,
burlarse/reírse de alguien.
Norbaitten kontura barrez eta brometan jardun.
Adarra joten esandako ipoiñak dira horrek. / Ésos son cuentos dichos en broma. /
Behin adarra jote alde, bertsuen puntuak "ist"ekin amaitzen zirala ipiñi zetsezen. (Zirik 58).
/
Adarra jotako senarrak eta andra arin txamarrekin batera, eskribau, ministro eta juez, ta batez be fralle gizajuak euren gain dittuela burlarik larrixenak. (Ibilt 453).
Ik.
zirixa sartu,
adar joten,
harpia jo.
Adarra jo da gehixenbatian erabiltzen dana.